ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামত মুছলমান সকলৰ অৱদান
ভূমিকা।
ব্ৰিটিশ ঔপনিবেশি শাসনৰ পৰা ভাৰতৰ স্বাধীনতাৰ অনুসন্ধান আছিল ঐক্য, বৈচিত্ৰ আৰু সন্মিলিত প্ৰচেষ্টাৰ দ্বাৰা চিহ্নিত এটা যাত্ৰা। মুছলিম সকল, জনসংখ্যাৰ এটা উল্লেখযোগ্য অংশ গঠন কৰে। আৰু এই সংগ্ৰামত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰি ইতিহাসৰ পতত এটা মোচিব নোৱাৰা চিহ্ন ৰাখি যায়। তেওঁলোকৰ অৱদানৰ মাজত আছে ৰাজনৈতিক নেতৃত্ব, বুদ্ধিবৃত্তিক সাধনা, মুলস্তৰৰ সংহতি আৰু ত্যাগ যিয়ে স্বাধীনতা আন্দোলনৰ গতি পথ হিচাপে ৰূপ দিছে।
ৰাজনৈতিক নেতৃত্ব আৰু দৃষ্টিভঙ্গি।
মুছলিম নেতা সকল ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছ আৰু অন্যান্য ৰাজনৈতিক প্লেচফৰ্মত প্ৰধান ব্যক্তিত্ব হিচাপে আবিৰ্ভূত হয়। মাওলানা আবুল কালাম আজাদ, এজন বিশিষ্ট স্বাধীনতা সংগ্ৰামী আৰু পণ্ডিত, হিন্দু আৰু মুছলমান সকলৰ মাজত ঐক্যৰ কাৰণে তেখেত আহবান জনাই। তেখেতৰ বাগ্মিতা আৰু বুদ্ধি উভয় স্প্ৰদায়ৰ সৈতে অনুৰণিত আছিল। মাওলানা মোহাম্মদ আলী জওহৰ ব্ৰিটিশ নিপীড়ৰণৰ বিৰুদ্ধে ঐক্য ফ্ৰন্টৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ উপৰত জোৰ দিছিল আৰু তেখেত এজন বিশিষ্ট নেতা, অসহযোগ আন্দোলন আৰু খিলফট আন্দোলনত তেখেতৰ কণ্ঠস্বৰ দিয়ে, যাৰ লক্ষ্য আছিল ভাৰতত আন্তৰ্জাতিক ভাবে মুছলমানৰ অধিকাৰ সুৰক্ষিত কৰা।
খান আব্দুল গাফফাৰ খান, যিয়ে স্নেহৰ হৈতে “সীমান্ত গান্ধী” নামেৰে পৰিচিত। তেখেত অহিংসা প্ৰতিৰোধৰ পক্ষত ওকালতি কৰিছিল। নিপীড়িত সকলক সংগঠিত কৰাৰ কাৰণে তেওঁৰ প্ৰচেষ্টা, তেওঁলোকৰ ধৰ্মীয় অনুষঙ্গ নিৰ্বিশেষে, স্বাধীনতাৰ কাৰণে বৃহত্তৰ সংগ্ৰামক আগুৱাই লৈ যাবলৈ সকলো ভাৰতীয়ক একত্ৰিত কৰিছিল।
ঐক্যৰ সংগ্ৰাম খেলাফত আন্দোলন
খিলাফত আন্দোলন আছিল এক উল্লেখযোগ্য পৰ্ব যি আছিল ঔপনিবেশিক শাসনৰ বিৰুদ্ধে হিন্দু-মুছলমানৰ ঐক্য প্ৰদৰ্শন। বিভিন্ন ধৰ্মীয় সম্প্ৰদায়ৰ মাজত এই সহযোগীতা দেশক বিদেশী সাশনৰ পৰা মুক্ত কৰাৰ যৌথ আকাংখাক জোৰ দিয়াৰ প্ৰধান হিচাপে কাম কৰিছে। খিলাফত আন্দোলন তেওঁলোকৰ বিশ্বাস আৰু জাতিৰ প্ৰতি মুছলমান সকলৰ প্ৰতিশ্ৰুতিক চিহ্নিত কৰিছিল। ভাৰতীয় হিচাপে আৰু ইছলামৰ অনুসাৰী হিচাপে তেখেত সকল পৰিচয়ৰ আন্তঃ সম্পৰ্কৰ উদাহৰণ দাঙি ধৰা হয়।
সাংবাদিকতা আৰু বুদ্ধি বৃত্তিক জাগৰণ।
মুছলিম বুদ্ধিজীৱি, লেখক আৰু সাংবাদিক সকল জাতিৰ সন্মিলিত বিবেকক জাগ্ৰত কৰাত অবিচ্ছেদ্য ভুমিকা পালন কৰিছে। আল্লামা ইবাল, এজন স্বপ্নদৰ্শী কাবি আৰু দাৰ্শনিক, ১৯৩০ চনত তেখেতৰ বিখ্যাত এলাহাবাদ ভাষনত এটা পৃথক মুছলিম ৰাষ্ট্ৰৰ ধাৰণাৰ কথা দাঙি ধৰে। হয়তো তেখেতৰ দৃষ্টিভঙ্গি শেষ পৰ্ষন্ত পাকিস্থআনৰ সৃষ্টিত বিকাশিত হৈছিল। যদিও এটি স্বাধীন ভাৰত মুছলমান সকলৰ অৱস্থানক লৈ ভাষণ দিয়াৰ প্ৰভাব অমূল্যায়ন কৰিব নোৱাৰি।
মাওলানা জাফৰ আলী খান আৰু মাওলানা হাচৰাত মোহানি লিখিত শব্দৰ শক্তিক কামত লগাই স্বাধীনতাৰ পক্ষত সমৰ্থন সংগ্ৰহ কৰে। তেখেত সকলৰ সংবাদ পত্ৰ আৰু প্ৰকাশনি সমূহে তথ্য প্ৰচাৰ কৰিছে, কৰ্মক অনুপ্ৰাণিত কৰিছে আৰু সংলাপক উত্সাহিত কৰিছে। সমাজৰ মাজত ব্যৱধান দূৰ কৰিছে। আনকি সংগ্ৰামৰ গুৰুত্ব সম্পৰ্কে এটা ভাগ কৰা বোজাৰ উত্সাহ দিছে।
আন্দোলত অংশগ্ৰহণ।
বিভিন্ন স্বাধীনতা আন্দোলনত মুছলিম সকলৰ অংশ গ্ৰহণ তেওঁলোকৰ প্ৰতিশ্ৰুতি প্ৰদৰ্শন কৰে। অসহযোগ আন্দোলনৰ সময়ত মুছলমান সকল উপনিবেশিক যন্ত্ৰক ব্যাহত কৰাৰ কাৰণে তেখেত সকল সংকল্প প্ৰদৰ্শন কৰি ব্ৰিটিশ প্ৰতিষ্ঠান আৰু পণ্য বয়কোট কৰাৰ কাৰণে অন্যান্য সম্প্ৰদায়ৰ লগত হাত মিলাইছিল। আইন অমান্য আন্দোলনত দেখুৱাই দিছে মুছলিম সকল বিক্ষোভ, ধৰ্মঘট আৰু অবাধ্যতামূলক কৰ্মৰ নেতৃত্ব দিয়া, শান্তিপূৰ্ণ উপায়ে বিদেশী শাসনৰ অবসান ঘটোবাত তেখেত সকলৰ নিবেদন প্ৰদৰ্শন কৰা।
১৯৪২ চনত ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনে মুছলিম সকল আকৌ তেওঁলোকৰ দেশবাসীৰ হৈতে কান্ধত কান্দ মিলাই থিয় দিছিল। সম্প্ৰদায়ৰ মাজত উদ্বেগ আৰু বিভাজন থকা সত্ত্বেও, বহুতো মুছলমান সক্ৰিয় ভাবে আন্দোলনত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল। ব্ৰিটিশ কৰ্তৃপক্ষকে চ্যালেঞ্জ কৰি আৰু এই ধাৰণাটোকক আৰু অধিক শক্তিশালী কৰিছিল। যি ভাৰতৰ স্বাধীনতা ধৰ্মীয় পাৰ্থক্য অতিক্ৰম কৰি কৰা এক সন্মিলিত প্ৰচেষ্টা।
ত্যাগ আৰু প্ৰত্যাহবান।
ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামত মুছলমান সকলৰ অৱদান আছে বিশেষ ভাৱে। অনেক ব্যক্তি এটি স্বাধীন জাতি গঠন কৰাৰ কাৰণে তেওঁলোক কাৰাবাস, নিৰ্বসন, আনকি জীৱনহানি সহ্য কৰিবলগীয়া হৈছিল। এই আত্ম ত্যাগৰ কাৰণ সমূহৰ প্ৰতি তেওঁলোকৰ অটল অধীকাৰৰ এক স্থায়ী প্ৰতীক হিচাপে থিয় দিয়ে, যিয়ে ভৱিষ্যত প্ৰজন্মক নিপীড়নৰ বিৰুদ্ধে সংগ্ৰাম চলাবৰ বাবে অনুপ্ৰাণিত কৰে।
উপ সংহাৰ।
ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামত মুছলমান সকলৰ ভূমিকা একোতা আৰু সন্মিলিত আকাংক্ষাৰ চেতনাৰ প্ৰমান যিটো আন্দোলনৰ বৈশিষ্ট্য। তেওঁলোকৰ অৱদানৰ মাজত আছে নেতৃত্ব, সাংবাদিকতা তৃণমূল সংহতি আৰু ত্যাগ। এই প্ৰচেষ্টা সমূহ এটা অনুস্মাৰক হিচাপে কাম কৰিছিল যে, স্বাধীনতাৰ সংগ্ৰাম কোনো এটা সম্প্ৰদায় বা ধৰ্মৰ মাজত সীমাবদ্ধ নাছিল, আনকি ই এক যৌথ প্ৰচেষ্টা যিটো ধৰ্মীয় লাইন সাঙুৰি ভাৰতীয় সকলক একত্ৰিত কৰিছিল।
ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামত মুছলমান সকলৰ অৱদানৰ উত্তৰাধিকাৰী আজিও জাতিটোক অনুপ্ৰাণিত কৰি আহিছে। তেখেত সকলৰ দৃঢ় সংকল্প, ত্যাগ আনকি দৃষ্টি এটা অনুস্মাৰক হিতাপে কাম কৰি যি এটা ঐক্য ফ্ৰন্ট, ধৰ্মীয় পটভূমি নিৰ্বিশেষে আনকি সকলোতকৈ কঠিন প্ৰত্যাহবান সমূহ অতিক্ৰম কৰিব পাৰে। যেতিয়া ভাৰত তাৰ স্বাধীনতা উদযাপন কৰিছে, তেতিয়া এটি জাতিৰ ভাগ্য গঠনত আনকি উপনিবেশিক সৃঙ্খলৰ পৰা তাৰ স্বাধীনতা সুৰক্ষিত কৰাৰ ক্ষেত্ৰত মুছলমান সকলৰ মূল্যবান ভূমিকাকে স্বীকৃতি দিয়া আৰু স্মৰণ কৰা অপৰিহাৰ্য্য।
লেখকৰ চমু পৰিচয়ঃ আব্দুৰ ৰৌফ ফাৰুকী (অসম ৰাজ্যৰ বৰপেটা জিলাৰ নিবাসী) এজন সমাজ সেৱক, শিক্ষক, লেখক আৰু প্ৰবক্তা। তেখেতে কৃষ্ণকান্ত সন্দিকৈ মুক্ত বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা অসমীয়া বিভাগত এম এ ডিগ্ৰী লাভ কৰিছে। তেখেত এতিয়া ঘৰুৱা শিক্ষগতা হিচেপে কৰ্ম কৰি আছে।
